Od Alpen CD. Axel

Byłam taka szczęśliwa. Skoro najtrudniejsza rzecz, czyli wybranie imion poszło tak prosto, to nie już chyba nic trudnego nie będzie między nami, przynajmniej do pory urodzenia szczeniaków.
- Axel?
- Tak Alpen?
- Mówiłam Ci kiedyś jak bardzo Cię kocham? - zapytałam.
- Tak, nie pierwszy raz, mam nadzieję, że też nie ostatni. Ja też cię kocham.
Zarumieniłam się i przytuliłam go. Byłam taka szczęśliwa.

***

Kilka godzin później znowu spotkałam się z Axelem. 

- Jak tam wizyta u weterynarza? - zapytał i pobiegł do mnie bliżej. 

- Dobrze, ale doktor powiedział, że szczeniaki mogą urodzić dzień wcześniej, podobno nie wiadomo. 

- Chyba jak zawsze, przyszłości nie przewidzisz. 

- I tak nie mogę się doczekać! - krzyknęłam 

Axel?