Od Atty CD. Layko

-Więc, mogłabym wiedzieć, szanowny Layko, dlaczego się na mnie rzuciłeś?- spytałam, nie chciałam być jakoś wyjątkowo chamska, ale przez niego uciekł mi ten kot- kiepski posiłek, ale zawsze coś. Mój rozmówca chwilę się zastanawiał, czyżby sam nie wiedział? W sumie też czasem działam zanim pomyślę, wiadomo instynkt.
- Bo cię jakoś nie kojarzę...- padła odpowiedź
Miałam ochotę obdarzyć mego rozmówcę nieciekawą wiązanką niegrzecznych słów. Ale wlałam sobie darować...
- Ach tak? Świetny powód! Ale dobra, powiedzmy że to całkowicie normalne... Jestem tu nowa, więc jeśli mógłbyś być tak dobry, to nie atakuj mnie więcej kiedy próbuję coś zjeść... - mruknęłam, mam naprawdę kiepski dzień. Rano jakiś człowiek za mną latał, potem nawiało mi śniadanie (w postaci hot doga niesionego przez jakieś dziecko), a teraz jeszcze to. Nie ma co! Ja to mam farta! Ech... Życie... -Tak w ogóle od dłuższego czasu siedzę razem z Layko, nie wiadomo po co, a ja tu powinnam coś zjeść! I może się zdrzemnąć, bo to że wszystko dookoła się chwieje chyba nie jest normalne... Co ja robiłam po nocach? Ach taaak, ganiałam w tą i z powrotem za... Czym? Chyba śledziłam kogoś lub coś...-pomyślałam
Zerknęłam w stronę Layko, czy on coś do mnie przed chwilą mówił?
-Coś mówiłeś? Bo jeśli nie to idę coś zjeść... Albo spać.

Layko?